สวัสดีครับ สำหรับตอนนี้ เรามาในคอนเซปท์เดิม แบบหนีๆห่าวๆ ทางซ้ายมือก็เป็นอักขระลึกลับอันน่าตื่นเต้นเมื่อคราวที่แล้วนะครับ เราจะได้รู้กันสักทีละว่ามันคืออะไร พบกับ เรียนภาษาจีนกับนายเฉิน ...ตึ่งตึ๊งตึงตึ๊ง(เสียงโดราเอมอน)
..ตอน พยัญชนะจีน มีด้วยหรือ?
(กรุณาอ่านด้วยน้ำเสียงสงสัยใคร่รู้ จริงๆอยากจะตั้งชื่อว่า มีด้วยเร๊อะ! มีด้วยหราา? แต่เกรงจะโดนด่า)
สำหรับอักขระลึกลับทางซ้ายนั้นก็คืออ 拼音（pīn yīn ）นั่นเองครับ เย้!
แล้ว...มันคืออะไรละนั่น --- pīn yīn อ่านเป็นภาษาไทยว่า "พินอิน" ครับผม มันคืออะไร? มันคือตัวอักษรละติน(ก็พวกตัวอักษรภาษาอังกฤษน่ะครับ) ที่เขาเอามาแทนเสียงต่างๆที่มีในภาษาจีนครับ เรียกอย่างโปรๆว่า ระบบสัทอักษร เป็นระบบที่ใช้กันมากที่สุดในปัจจุบัน เพราะมันง่ายกว่าระบบดั้งเดิมของจีนที่ชื่อ "จู้อิน" มากมายนัก(จู้อินเหมือนเป็นตัวอักษรจีนอีกชุดที่ใช้แทนเสียงอ่าน ไม่ค่อยใช้กันแล้วในปัจจุบัน)
หลายคนคงสังเกตเห็นตัวอักษรอังกฤษที่ดูแปลกๆในวงเล็บข้างท้ายตัวจีนหนีห่าวในคราวนี้ เอ๊ะ หรือจะเป็นภาษาฝรั่งเศสนะ แต่นี่มันบล็อกสอนภาษาจีนนี่นา!
เข้าสู่สาระ - -" ...ตัวอักษรอังกฤษแปลกๆพวกนั้นละ คือพระเอกของเราในวันนี้ครับ!!
ขอแนะนำ คุณพี่พินอิน หรือ ระบบสัทอักษรภาษาจีน อย่างเป็นทางการครับผม!!
พรีเซ้นแบบบ้านๆนี่แหละ
เห็นไหมครับ ภาษาจีนไม่ยากส์ มีแต่23ตัวเท่านั้นเอง ^^
อนึ่ง ตัวอักษรพวกนี้เป็นเพียง "声母-พยัญชนะ" เท่านั้น(ดังที่จั่วหัวกระดาษไว้) ยังมีสระอีกนะจ๊ะ ว่ะฮ่ะๆๆ
แต่ขอไว้ต่อตอนหน้าๆ ตอนนี้ขอเจาะลึกพยัญชนะจ้า
ช่วง...เจาะลึกพยัญชนะ เปอเพอเมอเฟอ
เริ่มกันที่ตัวแรกกับ
b - เปอ เหมือน ป ปลาบ้านเราเลยครับ นึกถึงตัว บี ภาษาอังกฤษ แต่เม้มปากแน่นๆก็โอเค
p - เพอ ตัวนี้ก็ธรรมด๊าธรรมดาบ้านๆ พี ก็ เพอ โอ๊ยง่ายจัง
m - เมอ ครับ ถอดเสียงโดยตรงมาจากภาษาอังกฤษเช่นกัน ^^
f - เฟอ ฟ ฟัน ปกติเลยครับ
สังเกตๆ ที่ผมเขียนเว้นวรรคในกระดาษคุณพี่พินอินนั้น ไม่ใช่เขียนมั่วซั่วนะเออ!
วรรคแรกนั้นคือพยัญชนะริมฝีปากครับผม ไม่เชื่อลองเปอเพอเมอเฟอดูสิ จักจี้ริมฝีมากไหมละ^^
วรรคที่สอง
d - เตอ ต เต่า นะครับ นึกถึงตัว ดี ในภาษาอังกฤษ แต่ดันลิ้นกับเพดานแน่นๆ
t - เทอ ตามตัวทีเล้ย
n -เนอ นี่ก็เดิมๆ
l - เลอ แบบเลอเลิศ ไม่ใช่เรอ (เพื่ออะไร)
วรรคที่สองนี้คือชุดพยัญชนะเพดานปากนะครับ เวลาออกเสียงต้องเอาลิ้นดันเพดานปาก ดันเข้าไปสิ!
ล้อเล่นครับ ไม่ต้องพยายามดุนดันขนาดนั้นครับ ออกเสียงให้เป็นธรรมชาติ เหมือน ต ท น ล บ้านเรานี่
แหละครับ แค่เป็นทริคช่วยจำพยัญชนะเฉยๆคร้าบ
วรรคที่สาม คงเดาได้แล้วใช่ไหมว่าตัวต่อไปจะอ่านว่าอะไร ถูกต้องแล้วละครับ
g - เกอ แบบ ก ไก่
k - เคอ ก็เหมือน ค ควาย
h - เฮอ *อันนี้เสียงจะต่างกับภาษาที่เราเคยได้ยินกันนิดนึงนะครับ
เฮอ ของคนจีนค่อนข้างอยู่ในลำคอลึกๆ เวลาออกเสียงจะมีเสียง ค ออกมาหน่อยนึง
เราก็ไม่ต้องซีเรียสมาก เฮอ แบบเราไปนั่นแหละ โน้ตไว้เผื่องง เพราะผมเคยได้ยินคน ออกเสียงวรรคนี้เป็น เกอ เคอ เคอ พอฟังดีๆ อ๋อ เคอสุดท้ายมันคือเฮอแบบลึกๆในคอ- -*
สำหรับวรรคที่สามนี้ก็คือพยัญชนะคอนั่นเองครับ ลองออกเสียงดู ลำคอท่านจะสั่นสะท้านกึกก้อง(เว่อร์)
หมดไปแล้วนะครับสำหรับสามวรรคแรก ซึ่งผมขอตั้งชื่อว่า สามวรรคง่าย เพราะมันง่ายสุดแล้ว หึหึ
อนึ่ง บางท่านอาจได้ยินคนอื่นเขาท่องกันเป็น ปอ พอ มอ ฟอ หรือ โป โพ โม โฟ ก็อย่าตกใจนะครับ จะแบบไหนก็เหมือนกันครับ
อ่านตอนนี้จบแล้วก็ฝึกนะครับฝึก ว่างๆก็คิดในหัวไป เปอเพอเมอเฟอ เตอเทอเนอเลอ เกอเคอเฮอ ๆๆๆๆ
การเรียนภาษาต้องค่อยเป็นค่อยไปครับ ถ้ายัดๆๆ มันจำได้ก็จริง แต่เดี๋ยวก็ลืม ต้องอาศัยความขยันหมั่นเพียร(เรียกอีกอย่างว่า ถึก) สำหรับตอนนี้ก็สวัสดีครับผม
วรรคที่สอง
d - เตอ ต เต่า นะครับ นึกถึงตัว ดี ในภาษาอังกฤษ แต่ดันลิ้นกับเพดานแน่นๆ
t - เทอ ตามตัวทีเล้ย
n -เนอ นี่ก็เดิมๆ
l - เลอ แบบเลอเลิศ ไม่ใช่เรอ (เพื่ออะไร)
วรรคที่สองนี้คือชุดพยัญชนะเพดานปากนะครับ เวลาออกเสียงต้องเอาลิ้นดันเพดานปาก ดันเข้าไปสิ!
ล้อเล่นครับ ไม่ต้องพยายามดุนดันขนาดนั้นครับ ออกเสียงให้เป็นธรรมชาติ เหมือน ต ท น ล บ้านเรานี่
แหละครับ แค่เป็นทริคช่วยจำพยัญชนะเฉยๆคร้าบ
วรรคที่สาม คงเดาได้แล้วใช่ไหมว่าตัวต่อไปจะอ่านว่าอะไร ถูกต้องแล้วละครับ
g - เกอ แบบ ก ไก่
k - เคอ ก็เหมือน ค ควาย
h - เฮอ *อันนี้เสียงจะต่างกับภาษาที่เราเคยได้ยินกันนิดนึงนะครับ
เฮอ ของคนจีนค่อนข้างอยู่ในลำคอลึกๆ เวลาออกเสียงจะมีเสียง ค ออกมาหน่อยนึง
เราก็ไม่ต้องซีเรียสมาก เฮอ แบบเราไปนั่นแหละ โน้ตไว้เผื่องง เพราะผมเคยได้ยินคน ออกเสียงวรรคนี้เป็น เกอ เคอ เคอ พอฟังดีๆ อ๋อ เคอสุดท้ายมันคือเฮอแบบลึกๆในคอ- -*
สำหรับวรรคที่สามนี้ก็คือพยัญชนะคอนั่นเองครับ ลองออกเสียงดู ลำคอท่านจะสั่นสะท้านกึกก้อง(เว่อร์)
หมดไปแล้วนะครับสำหรับสามวรรคแรก ซึ่งผมขอตั้งชื่อว่า สามวรรคง่าย เพราะมันง่ายสุดแล้ว หึหึ
อนึ่ง บางท่านอาจได้ยินคนอื่นเขาท่องกันเป็น ปอ พอ มอ ฟอ หรือ โป โพ โม โฟ ก็อย่าตกใจนะครับ จะแบบไหนก็เหมือนกันครับ
อ่านตอนนี้จบแล้วก็ฝึกนะครับฝึก ว่างๆก็คิดในหัวไป เปอเพอเมอเฟอ เตอเทอเนอเลอ เกอเคอเฮอ ๆๆๆๆ
การเรียนภาษาต้องค่อยเป็นค่อยไปครับ ถ้ายัดๆๆ มันจำได้ก็จริง แต่เดี๋ยวก็ลืม ต้องอาศัยความขยันหมั่นเพียร(เรียกอีกอย่างว่า ถึก) สำหรับตอนนี้ก็สวัสดีครับผม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น